Łokieć tenisisty to schorzenie, które dotyka wielu osób, nie tylko sportowców. Choć nazwa może sugerować, że problem ten dotyczy głównie tenisistów, w rzeczywistości jest to dolegliwość, która może pojawić się u każdego, kto wykonuje powtarzalne ruchy nadgarstka i przedramienia. W artykule przyjrzymy się przyczynom, objawom i metodom leczenia łokcia tenisisty oraz zastanowimy się, jak można zapobiec tej dolegliwości.
Co to jest łokieć tenisisty?
Łokieć tenisisty https://fala-uderzeniowa-krakow.pl/ to potoczne określenie entezopatii nadkłykcia bocznego kości ramiennej, czyli przewlekłego zapalenia przyczepów ścięgien mięśni prostowników nadgarstka. Jest to schorzenie z grupy tendinopatii, które najczęściej dotyczy osób wykonujących czynności angażujące przedramię i nadgarstek. Przykładem takich czynności może być gra w tenisa, ale również praca biurowa, pisanie na klawiaturze, majsterkowanie, czy prace ogrodnicze.
W wyniku wielokrotnego powtarzania tych ruchów dochodzi do przeciążenia ścięgien mięśni prostowników, co prowadzi do mikrourazów i stanów zapalnych. Urazy te mogą kumulować się przez długi czas, a objawy mogą pojawić się nagle po kilku tygodniach lub miesiącach przeciążeń. Często schorzenie to rozwija się u osób w wieku 30-50 lat, jednak może dotknąć osoby w każdym wieku.
Przyczyny powstawania łokcia tenisisty
Główną przyczyną łokcia tenisisty są powtarzalne ruchy nadgarstka, szczególnie prostowania i obracania, które powodują przeciążenia mięśni prostowników. Schorzenie to może pojawić się zarówno u osób aktywnych fizycznie, jak i u tych, którzy prowadzą siedzący tryb życia. Do najczęstszych czynników ryzyka zaliczamy:
- Aktywność sportowa: Łokieć tenisisty jest często diagnozowany u tenisistów, szczególnie tych, którzy nieprawidłowo trzymają rakietę lub wykonują zbyt intensywne ruchy nadgarstkiem podczas uderzenia piłki.
- Praca manualna: Osoby pracujące fizycznie, takie jak stolarze, malarze czy mechanicy, mogą być narażone na przeciążenia w obrębie nadgarstka i przedramienia.
- Praca biurowa: Ciągłe pisanie na klawiaturze komputera i korzystanie z myszy komputerowej również może prowadzić do rozwoju łokcia tenisisty.
- Zaburzenia biomechaniki: Nieprawidłowa postawa ciała, zła technika podczas wykonywania powtarzalnych ruchów, a także niewłaściwe ułożenie nadgarstka mogą przyczyniać się do rozwoju tej choroby.
Warto zaznaczyć, że łokieć tenisisty może dotknąć osoby, które nigdy nie grały w tenisa. Przeciążenia mogą wystąpić również podczas codziennych czynności, takich jak noszenie zakupów, praca w ogrodzie czy nawet prasowanie.
Objawy łokcia tenisisty
Głównym objawem łokcia tenisisty jest ból zlokalizowany w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej, czyli na zewnętrznej stronie łokcia. Ból ten może promieniować w dół przedramienia w kierunku nadgarstka. Charakterystyczne dla tej dolegliwości jest nasilenie bólu podczas prostowania nadgarstka, chwytania przedmiotów lub obracania ręki, np. podczas przekręcania klucza w zamku.
Inne typowe objawy łokcia tenisisty to:
- Ból pojawiający się przy ściskaniu dłoni, co może utrudniać codzienne czynności, takie jak podnoszenie przedmiotów czy otwieranie drzwi.
- Osłabienie siły chwytu, co jest wynikiem uszkodzenia mięśni prostowników.
- Sztywność i dyskomfort w stawie łokciowym, zwłaszcza rano po przebudzeniu.
- Ból nasilający się w nocy, co może zakłócać sen.
W zaawansowanych przypadkach objawy mogą się pogarszać, a ból może stać się przewlekły i występować nawet w spoczynku.
Diagnostyka łokcia tenisisty
Aby zdiagnozować łokieć tenisisty, lekarz przeprowadza wywiad medyczny oraz badanie fizykalne. Podczas badania pacjent może odczuwać ból przy ucisku na nadkłykieć boczny oraz przy wykonywaniu ruchów nadgarstkiem. Czasami, aby wykluczyć inne przyczyny bólu, takie jak uszkodzenia stawu łokciowego czy choroby reumatyczne, lekarz może zlecić dodatkowe badania, takie jak:
- RTG stawu łokciowego: Aby wykluczyć inne zmiany patologiczne, takie jak złamania, zwapnienia czy zmiany zwyrodnieniowe.
- Ultrasonografia (USG): Pozwala na ocenę stanu ścięgien mięśni prostowników i wykrycie ewentualnych zmian degeneracyjnych.
- Rezonans magnetyczny (MRI): Wykorzystywany w bardziej skomplikowanych przypadkach, gdy inne badania nie przynoszą jednoznacznej odpowiedzi.
Leczenie łokcia tenisisty
Leczenie łokcia tenisisty jest procesem wieloetapowym, który obejmuje zarówno metody zachowawcze, jak i interwencje chirurgiczne w skrajnych przypadkach. Większość pacjentów reaguje na leczenie zachowawcze, które polega na:
- Odpoczynku i unikanie czynności obciążających: Czasowe ograniczenie ruchów nadgarstkiem i przedramieniem jest kluczowe, aby pozwolić tkankom na regenerację.
- Fizjoterapia: Ćwiczenia wzmacniające mięśnie przedramienia oraz techniki manualne pomagają w poprawie siły i elastyczności mięśni.
- Terapie miejscowe: Zimne okłady, ultradźwięki, laseroterapia oraz terapia falami uderzeniowymi mogą zmniejszyć stan zapalny i przyspieszyć regenerację.
- Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne: Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą pomóc w łagodzeniu bólu i zmniejszeniu stanu zapalnego.
- Zastrzyki kortykosteroidowe: W przypadkach przewlekłego bólu lekarze czasami zalecają podanie sterydów w celu zmniejszenia stanu zapalnego.
W przypadkach, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi efektów, a ból utrzymuje się przez kilka miesięcy, może być konieczne leczenie operacyjne. Zabieg polega na usunięciu uszkodzonych fragmentów ścięgna oraz naprawie tkanek. Po operacji konieczna jest rehabilitacja.
Jak zapobiegać łokciowi tenisisty?
Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia łokcia tenisisty, warto przestrzegać kilku zasad:
- Regularnie rozciągaj i wzmacniaj mięśnie przedramienia.
- Unikaj powtarzalnych ruchów nadgarstka bez odpowiednich przerw na odpoczynek.
- Zadbaj o prawidłową technikę wykonywania ruchów, zwłaszcza podczas aktywności sportowych.
W przypadku zawodów wymagających częstego używania rąk, takich jak prace biurowe czy fizyczne, regularna przerwa oraz ćwiczenia wzmacniające mogą znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia łokcia tenisisty.
Łokieć tenisisty to schorzenie, które może znacznie utrudniać codzienne funkcjonowanie, jednak w większości przypadków można je skutecznie leczyć za pomocą metod zachowawczych. Kluczem do sukcesu jest szybka diagnostyka oraz wprowadzenie odpowiedniego leczenia, które pozwala na powrót do pełnej sprawności. Warto również pamiętać o profilaktyce, która odgrywa istotną rolę w zapobieganiu nawrotom tej dolegliwości.